پروژه دانشجویی تحقیق بررسی رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین
پروژه دانشجویی تحقیق بررسی رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان به تفکیک جنسیت و وضیعت تاهل فایل ورد (word) دارای 21 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد پروژه دانشجویی تحقیق بررسی رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان به تفکیک جنسیت و وضیعت تاهل فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی تحقیق بررسی رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان به تفکیک جنسیت و وضیعت تاهل فایل ورد (word)
چکیده
مقدمه
فرضیههای تحقیق
روششناسی پژوهش
ابزارهای اندازهگیری
روش اجرای تحقیق
روش آماری تجزیه و تحلیل دادهها
یافتههای تحقیق
نتیجهگیری
منابع
بخشی از منابع و مراجع پروژه پروژه دانشجویی تحقیق بررسی رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان به تفکیک جنسیت و وضیعت تاهل فایل ورد (word)
آرگایل، م، روانشناسی شادی، ترجمه ف، بهرامی، م. گوهری انارکی، ح. ط. نشاطدوست و ح. پالاهنگ، اصفهان، انتشارات جهاد دانشگاهی، 1382
آرین، خدیجه، بررسی رابطه دینداری و روان درمانی ایرانیان مقیم کانادا، رساله دکتری، تهران، دانشگاه علامه طباطبائی، 1378
آیزنک، مایکل، همیشه شاد باشید، ترجمه زهرا چلونگر، تهران، نسل نواندیش، 1378
جعفری، اصغر؛ جمشید صدری، و قربان فتحی اقدم، «رابطه بین کارایی خانواده و دینداری و سلامت روان و مقایسه آن بین دانشجویان دختر و پسر»، تازهها و پژوهشهای مشاوره، ج 6، ش 22، 1386
علی پور، احمد؛ نوربالا، احمد علی، «بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی اکسفورد در دانشجویان دانشگاههای تهران»، اندیشه و رفتار، س 5، ش 1 و 2، 1378
فتاحزاده، الهام، «مقایسه کیفیت زندگی و عملکرد خانواده درکارکنان خشنود و ناخشنود پالایشگاه شازند اراک»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی اراک، 1388
فقیهی؛ خدایاری فرد؛ غباری بناب، و شکوهی یکتا، «بررسی الگوی دینداری از منظر قرآن و سنت»، فصلنامه اندیشه دینی، شماره 19، 1385
کنعانی، شبنم، «بررسی اثر بخشی مشاوره گروهی با رویکرد شادمانی فوردایس بر افزایش رضایت شغلی معلمان دوره راهنمایی مدارس دولتی منطقه 5 شهر تهران»، پایاننامه کارشناسی ارشد، واحد علوم و تحقیقات تهران، 1385
گلزاری، م، مقیاس عمل به باروهای دینی، خلاصه مقاله همایش دین و بهداشت روان، 1379
میرشاه جعفری، ابراهیم و دیگران، «شادمانی و عوامل موثر بر آن»، تازههای علومشناختی، سال 4، شماره 3، 1381
Argyle, M, The psychology of happiness, Landon: Rutledge,
Bridges, L. J., et al., Background for community level work on emotional well- being in adolescence: Reviewing the literature on contributing factors. http:// www. children.org/files/kemotional.pdf
Chan, Christian s, Rhodes, Jean E, Religiousness and psychological distress of women after Hurricane Katrina, University of Massachusetts, Boston,
Desmond, S. A., et al., Religion, Prosocial learning, self control and delinquency, Manuscript submitted for publication,
Dinere, E., et al., Subjective well- being three decades of well- being, psychological Bulletin,
George, L., Explaining the relationship between religious involvement and health, Psychological inquiry, V.13,
Kim, y. M & Others, “Spirituality and affect: A function of changes in religious affiliation”, Journal of family psychology. V
Koeing, H. et al., Handbook of religion & Health, Oxford, England: Oxford university press,
Mccullough, Michael E et al., Religiousness and the trajectory of self- rating health across adulthood. Personality and social psychology Bulletin, Vol, 31,
Mccullough, Michael E, et al., Religion, self-Regulation, and self-control: Associations, Explanation, and implications, Psychological Bulletin, V.135,
McCullough, M. E., et al., Religious involvement and mortality: Ameta-analytic review, Health Psychology, V19, 2000
Miller, W. R., & Thoresen, C. E, Spirituality and health an emerging research field, American psychologist, V58,
Miller, Alan and Rodney Stark, Gender and religiousness: Can socialization explanations be savedAmerican Journal of Sociology, V107(6)
Myers, D. G, The friends and faith of happy people. American psychologist, V55,
Peterson, & Huang, B, The effect of religious- spiritual coping on positive attitudes of adult Muslim refugees Kosovo and Bosnia, The international Journal for the psychology of religion, V13,
Seligman, M; Nansookpark, T, Peterson, ch, Positive Psychology Progress, American Psychologist, V6,
Smith, B. W. et al., Noah revisited: Relioious coping by church members and the impact of 1993 Midwest flood, Journal of community psychology, V28,
Smith, T. B, Mccullough, M. E., & Poll, J. Religiousness and depression: Evidence for a main affect and the moderation influence of stressful life events, Psychological Bulletin, V.129,
Stark, Rodney, Physiology and faith: Addressing the “universal” gender difference in religious commitment. Journal for the Scientific Study of Religion, V.41(3),
Tarakshwar, N., Swank, A. B. & et al., The sanctification of nature and theological conservatism. A study of opposing religious correlates of environmentalism, Review of Religious Research, V.42,
Wallis, Claudia, The new science of happiness. Time Magazine, Los Angeles,
Walter, Tony and Grace Davie, The religiosity of women in the modern West, British Journalof Sociology, V49,
چکیده
هدف این تحقیق بررسی رابطه دینداری با میزان شادمانی در بین دانشجویان است. برای انجام تحقیق حاضر، تعداد 756 دانشجو به روش نمونهگیری خوشهای مرحلهای از بین دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی منطقه دو انتخاب شدند. سپس مقیاس عمل به باورهای دینی (معبد) و پرسشنامه شادمانی آکسفورد درباره آنها اجرا شد. پس از جمعآوری دادهها، فرضیههای تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t آزموده شدند. نتیجه نشان داد که بین دینداری و میزان شادمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P<0/01). رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان مذکر قویتر است؛ این رابطه در بین دانشجویان مجرد و متأهل متفاوت نیست. میزان دینداری افراد مؤنث از افراد مذکر بیشتر است؛ اما تفاوت معناداری بین میزان شادمانی آنها وجود ندارد. همچنین نتیجه تحقیق نشان داد افراد متأهل در مقایسه با افراد مجرد دیندارترند؛ اما بین میزان شادمانی آنها تفاوت معناداری وجود ندارد.
کلیدواژهها: دینداری، شادمانی، دانشجویان.
مقدمه
روانشناسی، بیشتر به دلیل تاریخچه آن، با عوامل بیماریزای ذهن انسان سروکار داشته است؛ عواملی مانند: اضطراب، افسردگی، روانرنجوریها، وسواسها، پارانوئیا و هذیانها. هدف محققان آن است که بیماران را از حالت منفی به طبیعی خنثی یا به گفته روانشناس دانشگاه پنسیلوانیا، مارتین سلیگمن، «از منفی پنج به صفر» برسانند.1 در دهههای اخیر، تعدادی از محققان روانشناسی جرئت کردهاند قلمرو تاریک بیماریهای روانی را به شادمانی و شفای روانی تبدیل کنند. برای مثال، هلیگن در برخی از تحقیقات خود بر خوشبینی ـ صفتی که نشان داده شده است با سلامت جسمانی خوب، افسردگی و بیماری روانی کمتر، زندگی طولانیتر و شادمانی بیشتر مرتبط است ـ تمرکز کرده است
این جنبش که روانشناسی مثبتنگر نام دارد، خواهان تغییر از پرداختن به آسیبها به سوی بهینه کردن کیفیت زندگی است.2 این جنبش در پی آن است که از نقاط قوت انسانها به منزله سپری در برابر بیماری روانی بهره گیرد. در واقع، روانشناسی مثبتنگر به مطالعه علمی توانمندیها و قابلیتها و آنچه برای مردم مناسب است، اختصاص دارد.3 هدف آن است که درک علمی متعادل و کاملتری از تجارب اوج، تجارب سطح پایین (صفر) و آنچه در بین این دو قرار دارد، بهدست آید. روانشناسان مثبتنگر معتقدند علم و عمل کامل روانشناسی باید درک رنج کشیدن و شادمانی، تعامل آنها و مداخلات معتبری که هم رنج را کاهش دهد و هم شادمانی را افزایش دهد، دربرگیرد
از بنیادیترین مفاهیم مطرح در جنبش روانشناسی مثبتنگر، مفهوم شادکامی است. به عقیده ارسطو، دستکم سه نوع شادی وجود دارد؛ در پایینترین سطح، نظریه مردم عادی است که شادی را همان لذت میدانند. در سطح بالاتر از آن، مردمی با فرهنگ بالاتر معتقدند شادی همان موفقیت و کامیابی است. نوع سوم شادی، به زعم ارسطو، شادی ناشی از معنویت است.4 آرگایل، مارتین و لو5 بر این باورند هنگامی که از مردم پرسیده میشود منظور از شادمانی چیست، آنها دو نوع پاسخ را مطرح میکنند: الف. حالات هیجانی مثبتی مانند لذت؛ ب. راضی بودن از زندگی به طور کلی یا جنبههای مختلف آن بنابراین، به نظر میرسد شادمانی دستکم دو جزء اساسی (عاطفی و شناختی) دارد. با وجود این، شادکامی متضاد افسردگی نیست؛ اما نبود افسردگی، شرط لازم برای رسیدن به شادکامی است. به نظر آرگایل و همکاران، اگر شادمانی تنها متضاد افسردگی باشد، نیازی به اندازهگیری و بررسی آن نیست؛ زیرا افسردگی به خوبی شناخته شده است. وی باور دارد که سه جزء اساسی شادمانی عبارتاند از: هیجان مثبت، رضایت از زندگی و نبود هیجانات منفی از جمله افسردگی و اضطراب. لو و همکارانش دریافتند که روابط مثبت با دیگران، هدفمند بودن زندگی، رشد شخصی، دوست داشتن دیگران و طبیعت نیز از اجزای شادمانی هستند.6 آرگایل (2001) بین احساس خوش و شادمانی، تمایز قائل میشود. به نظر وی، احساس خوشی یکی از رایجترین شیوههایی است که افراد با آن شادمانی خود را تعریف میکنند
پژوهشهای انجام شده درباره شادی نشان میدهد که افکار و رفتارهای افراد شاد، سازگارانه و کمککننده است. این افراد با دیدگاه روشن به امور مینگرند؛ دعا و نیایش میخوانند؛ برای حل مسائل خود مستقیماً تلاش میکنند و به موقع از دیگران کمک میطلبند. از طرف دیگر، افراد ناشاد، بدبینانه میاندیشند و با همین حالت عمل میکنند؛ در خیالات فرو میروند؛ خود و دیگران را سرزنش میکنند و از کار کردن برای حل مشکلات اجتناب میورزند. از اینروی، تندرستی ذهنی دربردارنده قوانین مهمی است که به وسیله تأثیر احساسات بر همه ابعاد رفتار انسان و پیشرفت او (شامل سلامت فیزیکی و روانی، پیشرفت مهارتی و آموزشی، صلاحیت اجتماعی و ایجاد روابط مثبت اجتماعی) قابل تشخیص است.8 بهرغم پژوهشهای بسیار زیاد و شناسایی بسیاری از همبستهها و تعیینکنندههای شادمانی، به نظر میرسد انجام پژوهشهای بیشتر در این حوزه لازم و ضروری است
در ایجاد شادمانی که به قضاوت فرد، به درجه یا میزان مطلوبیت کل زندگیاش اطلاق میگردد، عوامل بسیاری موثر شناخته شدهاند؛ مانند: ثروت، سلامتی، مذهب، حمایت اجتماعی، اشتغال، تفریح و ; .9 با توجه به اینکه ما در یک کشور مذهبی زندگی میکنیم و اعتقادات دینی و عمل بر اساس آموزههای دینی در فرهنگ ما اهمیت ویژهای دارد، از جمله عوامل مؤثر در شادمانی، دینداری است
دینداری یک نظام عملی مبتنی بر اعتقادات است که در قلمرو ابعاد فردی و اجتماعی از جانب پروردگار برای هدایت انسانها در مسیر رشد و کمال الهی ارسال شده و شامل عقاید، باورها، نگرشها و رفتارهایی است که با هم پیوند دارند و یک احساس جامعیت را برای فرد تدارک میبیند.10 جیمز و پرات دین را به منزله شناخت، عاطفه و رفتاری که از آگاهی یا تعامل ادراکشده با هستی ماوراالطبیعه که فرض میشود نقش مهمی در امور انسان بازی میکند، تعریف میکنند
میرز (2000) معتقد است ایمان مذهبی تأثیر زیادی بر میزان شادمانی دارد. ایمان مورد نظر میرز، ایمانی است که حمایت اجتماعی، هدفمندی، احساس پذیرفتهشدن و امیدواری را برای فرد به ارمغان میآورد. از نظر گریلی،12 فعالیتهای مذهبی کارکردهایی دارند که در نهایت موجب افزایش شادمانی فرد میگردند. هیلز و آرگایل در بیان این کارکردها به مواردی از جمله احساس اتصال با معبودی بسیار قدرتمند و مقدس، عشق، برابری و احساس در جمع بودن اشاره میکنند
مطالعات اخیر نشان دادهاند اعتقادات شخصی و درگیری در جوامع مذهبی، منابع مهم مقابله با وقایع آسیبزا هستند.14 بسیاری از مطالعات، شواهدی برای رابطه مثبت بین دینداری و سلامتی فراهم کردهاند.15 بیشتر مطالعات موجود در ادبیات جامع، دستکم یک ارتباط مثبت بین درگیری مذهبی و شاخصهای سلامتی (شادمانی، رضایت از زندگی، روحیه، عاطفه مثبت) گزارش کردهاند. خدمت و درگیری مذهبی نیز به طور چشمگیری با سلامت جسمانی، سلامت روانی، طول عمر، و رشد پس از ضربه مرتبط شناخته شدهاند.16 همچنین تحقیقات، ارتباط دینداری با خودکنترلی، پیشرفت در مدرسه، رضایت زناشویی، نرخ پایین جرم و بزهکاری و سوءمصرف مواد را آشکار ساختهاند
دینداری به طور معناداری با سلامت روانی نیز مرتبط است. اسمیت، مک کالو و پول (2003) دریافتند که مذهبی بودن با میزان پایین نشانههای افسردگی مرتبط است. افزون براین، برخی شاخصهای مذهبی بودن حتی ارتباط منفی قویتری با نشانههای افسردگی دارد؛ در حالی که شاخصهای مقابله مذهبی منفی و انگیزش مذهبی بیرونی به طور مثبتی با نشانههای افسردگی مرتبط است
فراتحلیل پانزده مطالعه درباره رابطه دینداری و پیشرفت در مدرسه نشان داد که دینداری با متوسط نمرههای آزمون پیشرفت مرتبط است. ارتباط دینداری با شاخصهای سازگاری اجتماعی به حوزه زناشویی نیز توسعه یافته است. مرور فراتحلیل چندین مطالعه نشان داد که بزرگسالان مذهبی متأهل، به احتمال زیاد در طی زمان متأهل باقی میمانند و سطوح رضایت زناشویی بالاتر و تعهد زناشویی بیشتری دارند
پترسون و هوانگ (2003) با مطالعه گروهی از مسلمانان، پیشنهاد کردند که مذهبی بودن با مقابله مذهبی مرتبط است که خود، با خوشبینی ارتباط دارد. همچنین مطالعات نشان دادهاند خوشبینی بین مذهبی بودن و سلامت روانشناختی میانجی است.18 های در سال 1982 در تحقیق خود گزارش کرد که 61 درصد کسانی که در مراسم مذهبی شرکت میکنند، احساس آرامش و شادمانی میکنند
تحقیقات مختلف نشان دادهاند افرادی که زیاد در فعالیتهای مذهبی درگیر هستند یا افرادی که گزارش میدهند مذهب جنبه اصلی زندگیشان است، سلامت ذهنی نسبتاً بالا،20 نشانههای افسردگی نسبتاً کمتر21 و زندگی نسبتاً طولانیتری22 از همتایان کمتر مذهبیشان دارند
کیم و دیگران (2004) به این نتیجه رسیدند که دین با هیجانات مثبت مانند خوشخلقی، مهربانی، اعتماد به نفس، توجه و آرامش رابطه مثبت دارد. دسموند و همکاران (2008) دریافتند که دینداری، حتی بعد از کنترل جنس، سن، نژاد، موقعیت اجتماعی- اقتصادی، تحصیلات والدین، ساختار خانواده و دلبستگی والدین به طور مثبت و معناداری با خودکنترلی مرتبط است. جعفری و همکاران23 رابطه بین کارآیی خانواده و دینداری و سلامت روان دانشجویان را مطالعه کردند؛ یافتههای تحقیق آنها نشان داد که بین کارآیی خانواده، و دینداری و سلامت روان دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد؛ اما بین این رابطه در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود نداشت. فقیهی و همکاران24 رابطه بین توکل به خدا و اضطراب در دانشجویان دانشگاه تهران را مطالعه کردند؛ نتیجه تحقیق آنها نشان داد تعداد دانشجویانی که میزان توکل آنها بالاست، از گروهی توکل آنها در سطح پایین قرار دارد، کمتر است. در این تحقیق، رابطه دینداری و میزان شادمانی در بین دانشجویان مطالعه شده است
فرضیههای تحقیق
کلمات کلیدی :
» نظر